Pytania i odpowiedzi

Oczywiście, że tak!

Gdy  masz wadę zgryzu lub nie jesteś zadowolona/y z efektu estetycznego Twoich zębów,  możesz  skorzystać z leczenia ortodontycznego . Jeśli szeroki uśmiech z równymi i lśniącymi zębami to Twoje marzenie to zdecyduj się na leczenie . Nigdy nie jest za późno na piękny uśmiech ! Piękny uśmiech i proste zęby uławiają sukces w życiu prywatnym i zawodowym. Twoje dobre samopoczucie będzie jeszcze lepsze, jeśli za atrakcyjnym uśmiechem będą stały zdrowe zęby i zdrowy zgryz.

Jeżeli podejrzewasz u siebie wadę zgryzu prawdopodobne jest też, że możesz doświadczać problemów z zębami, dziąsłami, a nawet z układem pokarmowym (szczególnie trawieniem). Leczenie ortodontyczne może pomóc w niwelowaniu tych problemów.

Od leczenia ortodontycznego możesz oczekiwać poprawy estetyki uśmiechu oraz poprawy warunków zgryzowych.

Mimo olbrzymich możliwości współczesnej ortodoncji istnieje wiele  ograniczeń, które negatywnie wpływają na końcowy wynik leczenia i niestety rozmijają się czasami z wyobrażeniami pacjenta. Aby tego uniknąć, należy przedstawić lekarzowi ortodoncie  jak wyobraża się  sobie swój zgryz po leczeniu. Ważną informacją dla lekarza jest  z jakiego powodu decydujemy się na leczenie ortodontyczne- co się nie podoba i co chciałoby się  zmienić ( np. krzywe zęby , spiczaste kły, ząb poza łukiem czy nadmiernie cofnięta broda ). Ortodonta oceni możliwości korekty i odpowie, które z oczekiwań są możliwe do zrealizowania , a  których spełnić się nie da. Być może niektóre  będą wymagały dodatkowej korekty estetycznej  po leczeniu ortodontycznym. Najdoskonalszy aparat ortodontyczny nie zmieni kształtu i wielkości zęba. Nie zmieni również jego koloru. „ Uśmiech tzw. hollywoodzki „ , który widzimy u gwiazd kina czy telewizji często jest efektem pracy wielu specjalistów. Nie tylko ortodonta, ale i protetyk, specjalista od stomatologii estetycznej, a niekiedy nawet chirurg są twórcami pięknych uśmiechów. Część dodatkowych zabiegów wykonuje się w trakcie leczenia ortodontycznego a część po jego zakończeniu.

Okres dojrzewania młodzieży jest zwykle najlepszym czasem na rozpoczęcie leczenia ortodontycznego ponieważ kościec jest wtedy bardzo podatny na zmiany i szybko się do nich adaptuje. Wraz z końcem wzrostu kości zaczynają twardnieć i leczenie wtedy jest trudniejsze i  wymaga dłuższego czasu. Nie zawsze wtedy możemy uzyskać wyleczenie wady a jedynie jej poprawę.

Dzisiejsza ortodoncja nie ma ograniczeń wiekowych. Każdy pacjent, który ma wadę zgryzu może być leczony ortodontycznie. Czasami przeciwwskazaniem do leczenia jest choroba ogólna czy zły stan przyzębia . Najlepiej jest jednak leczyć pacjenta w młodszym wieku, ponieważ wtedy mamy większe możliwości korekty wady a i czas leczenia jest krótszy.

Wyniki leczenia nie zawsze pokrywają się z oczekiwaniami  pacjenta. Leczenie ortodontyczne  ma  pewne  ograniczenia techniczne, a organizm pacjenta nie zawsze odpowiada właściwie na leczenie. Dlatego,  oceniając wynik leczenia ortodontycznego, lepiej jest go odnosić do stanu wyjściowego, niż do idealnego zgryzu.  Dopiero analiza modeli początkowych  i końcowych uzębienia pokazuje nam  jego wynik . Czasami po zakończonym leczeniu uzębienie wymaga jeszcze dodatkowych zabiegów uzupełniających  z zakresu stomatologii estetycznej czy implantoprotetyki.

Każde działanie medyczne, również leczenie ortodontyczne nie jest całkowicie bezpieczne i niesie ze sobą, w każdym przypadku mniejsze lub większe ryzyko powikłań. Najczęściej występujące powikłania podczas leczenia aparatem stałym to:

Powikłania w trakcie i po leczeniu ortodontycznym:

1.Próchnica zębów i odwapnienia. Aparaty ortodontyczne nie powodują próchnicy, są jednak miejscem dodatkowej retencji resztek pokarmu i płytki nazębnej. Nieprawidłowa higiena (patrz zalecenia dla pacjenta ortodontycznego) może powodować zwiększone ryzyko próchnicy i odwapnień. Najbardziej charakterystyczne są białe plamy w kształcie półksiężyca powstające pomiędzy linią dziąsła a zamkiem ortodontycznym. Są one trudne do zlikwidowania i w przypadku ich pojawienia się lekarz może zalecić zdjęcie aparatu. Należy również podkreślić, że noszenie aparatu stałego nie zwalnia pacjenta z profilaktycznych wizyt i przeglądów u stomatologa co najmniej co 6 miesięcy.

2. Utrata żywotności zęba. Podczas leczenia ortodontycznego, ale również u osób nie leczonych, może dojść do utraty żywotności zęba. Jest to zwykle związane z uprzednim urazem danego zęba lub być rezultatem dużego ubytku czy dużego wypełnienia znajdującego się w zębie. Ząb wówczas zwykle się przebarwia i wymaga leczenia kanałowego w celu jego utrzymania.

3. Obrzęk dziąseł i choroby przyzębia. Problemy z przyzębiem mogą pojawić się na każdym etapie leczenia ortodontycznego, a najczęściej spowodowane są niedostateczną higieną. Może je wywołać również specyficzna flora bakteryjna i obciążenie genetyczne. W takim wypadku konieczna jest wizyta u specjalisty periodontologa i kontrole co 3-6 miesięcy. Pacjent z chorym przyzębiem może być leczony aparatem stałym, powinno się ono odbywać wyłącznie w okresie remisji choroby. Aktywna choroba przyzębia jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia ortodontycznego. Warto też podkreślić, że choroba przyzębia pojawia się bardzo rzadko. Najczęściej występuje proste zapalenie dziąsła (obrzęk i krwawienie), które mija natychmiast po wdrożeniu prawidłowej higieny. Pacjenci z cukrzycą, chorobami tarczycy i kobiety w ciąży są szczególnie narażeni na choroby dziąseł i resorpcje korzeni, dlatego będą objęci szczególną opieką lekarza.

4. Skrócenie korzeni zębów. Podczas leczenia ortodontycznego u pacjentów może dochodzić do skrócenia korzeni zębów o różnym nasileniu. Niestety nie można przewidzieć, których pacjentów może dotyczyć ten problem. Proces ten jest uwarunkowany genetycznie. Nieznaczne skrócenie długości korzeni nie powoduje żadnych negatywnych następstw. Wyłącznie agresywne skracanie się korzenia zęba jest wskazaniem do przerwania leczenia. Należy wiedzieć, że w pojedynczych przypadkach może dochodzić do samoistnego skrócenia korzeni zębów, u osób nie leczonych ortodontycznie. Do kontroli postępów leczenia może być konieczne wykonanie zdjęć radiologicznych.

5. Czas leczenia. Czas leczenia zależy od wielu czynników: nasilenia wady, potencjału wzrostu i wieku pacjenta oraz jego współpracy. Średni czas aktywnego leczenia ortodontycznego trwa od 2 do 3 lat i może ulec wydłużeniu. Na wydłużenie czasu leczenia najczęściej wpływa nieprzewidziany niekorzystny wzrost, sprowadzanie zębów zatrzymanych lub leczenie ciężkich wad morfologicznych. Modyfikację czasu leczenia może spowodować również indywidualna, różna podatność tkanek pacjenta (kości i tkanek miękkich) na zastosowane siły ortodontyczne. Podany czas obejmuje wyłącznie leczenie aktywne. Po nim wymagany jest okres retencji (często wieloletni). Znaczne wydłużenie czasu leczenia często następuje przy braku współpracy ze strony pacjenta tj. nieterminowego zgłaszania się na wizyty, odklejania zamków i innych mechanicznych uszkodzeń aparatu.

6. Stawy skroniowo-żuchwowe (s.s.ż.). Bóle w stawie skroniowo-żuchwowym mogą wystąpić bez lub podczas leczenia ortodontycznego. Taki ból najczęściej wywołuje nadmierne zaciskanie i zgrzytanie zębami. Dolegliwości mogą spowodować również stany pourazowe, reumatoidalne zapalenie stawów, wrodzone skłonności do zaburzeń w stawach. Częściej dotyczą płci żeńskiej. Dolegliwości ze strony s.s.ż. występują u pacjentów w wieku 9-30 lat, co pokrywa się z okresem leczenia ortodontycznego. Pojawiające się dolegliwości należy natychmiast zgłosić ortodoncie, gdyż mogą wymagać konsultacji z innym specjalistą.

7.Urazy spowodowane aparatami ortodontycznymi. W trakcie leczenia ortodontycznego mogą wystąpić uszkodzenia tkanek twardych i miękkich jamy ustnej. Szczególnie w pierwszych dobach po założeniu aparatu na języku i policzkach pojawiają się drobne otarcia (dolegliwościom może zapobiec użycie wosku ortodontycznego). Dolegliwości te znikają po okresie adaptacji i nie mają znaczenia praktycznego. Podczas zdejmowania aparatu ortodontycznego może dojść do uszkodzenia szkliwa i wszelkiego rodzaju uzupełnień. Dotyczy to szczególnie aparatów estetycznych.

8.Nawroty. Zakończone leczenie ortodontyczne nie gwarantuje idealnie prostych zębów do końca życia. Zęby wykazują naturalną skłonność do przemieszczania się. W celu utrzymania pozycji zębów wymagane jest noszenie indywidualnie dobranych reteinerów zgodnie z zaleceniami ortodonty. Długa, w wielu przypadkach dożywotnia retencja u dorosłych jest często jedyną gwarancją, żeby utrzymać osiągnięte wyniki. Pomimo zakończenia leczenia i uzyskania oczekiwanego efektu mogą wystąpić zmiany ustawienia zębów z powodu nawyków tłoczenia języka, oddychania przez usta oraz wzrostu pacjenta czy starzenie się. Niewielkie stłoczenia, szczególnie siekaczy dolnych, pojawiają się z czasem i często muszą być zaakceptowane.

9.Alergia. U pacjentów z uczuleniami objawy alergiczne mogą ujawnić się podczas leczenia ortodontycznego w odpowiedzi na wzrost stężenia jonów niklu, chromu i miedzi pochodzących z aparatu ortodontycznego. Reakcje alergiczne mogą wystąpić również po kontakcie z akrylem czy lateksem. Z reguły reakcje te objawiają się w postaci miejscowego odczynu alergicznego w postaci zapalenia jamy ustnej, utraty smaku lub metalicznego posmaku, uczucia drętwienia lub pieczenia, różnego stopnia przerostowego zapalenia dziąseł przy braku obecności płytki nazębnej. O wystąpieniu takich objawów należy poinformować lekarza prowadzącego

Ogólnie leczenie ortodontyczne nie jest bolesne. Pacjenci raczej nazywają to dyskomfortem  niż bólem.  Uczucie ucisku lub wrażliwości podczas zagryzania  pojawiają się u pacjentów  tuż po założeniu aparatu jak również po, niektórych wizytach kontrolnych, co jest  spowodowane  procesem przemieszczania się zębów pod wpływem aparatu. W takich sytuacjach można zażyć Paracetamol lub Nurofen. Niemniej jednak po większości wizyt pacjenci nie odczuwają żadnego dyskomfortu. Często przypominamy pacjentom, że „ wcale nie musi boleć, żeby aparat przesuwał zęby”. Takie odczucia towarzyszą również pacjentom stosującym aparaty zdejmowane. Również dyskomfort może być związany z bezpośrednim  drażnieniem przez zamki i druty  warg i policzków. Pojawiają się wtedy małe, niekiedy bolesne ranki. Zwykle po kilku dniach śluzówka wraca do normalnego wyglądu, a dolegliwości ustępują.

Zęby pod wpływem sił ortodontycznych zmieniają swoje położenie, któremu towarzyszyć może mniej lub bardziej odczuwalne rozchwianie zębów. Jest to stan przejściowy, i na końcu leczenia wszystkie zęby znów są mocno nieruchomo  osadzone w kości.

Wyciągi ortodontyczne są to gumowe kółeczka, które należy rozpinać pomiędzy wskazanymi przez lekarza  ortodontę elementami aparatu w celu korekty wady zgryzu.  Czas leczenia przy pomocy  wyciągów może być różny, od kilku tygodni do kilkunastu  miesięcy . Skuteczność wyciągów jest największa jeśli używane są regularnie odpowiednią ilość godzin.  Czas noszenia wyciągów określa lekarz i wynosi od 12 godzin do 24 godzin  na dobę. Jeśli mają być stosowane przez całą dobę to zaleca się ich stosowanie  nawet w czasie posiłków, a zdejmowane powinny być wyłącznie do mycia zębów. Wyciągi należy wymieniać na nowe każdego dnia. Niewłaściwe ich stosowanie może mieć negatywne skutki dla procesu leczenia.

Położenie zębów oraz często struktur twarzy ulega zmianie podczas leczenia ortodontycznego. Dlatego bardzo ważnym jest, aby leczenie było poprowadzone w sposób właściwy i zgodny z zasadami. Ortodontica –Specjalistyczna Poradnia Ortodontyczna specjalizuje się w kompleksowym specjalistycznym leczeniu ortodontycznym . W Klinice Ortodontica wykonujemy wysoko kwalifikowane zabiegi ortodontyczne, kierując swoją ofertę do pacjentów oczekujących wysokiego standardu leczenia, z wykorzystaniem zaawansowanych technik i najnowocześniejszych technologii ortodontycznych.

W naszym gabinecie prowadzimy kompleksowe leczenie ortodontyczne wad zgryzu zarówno aparatami ruchomymi jak i stałymi. Cały zespół Kliniki ORTODONTICA  jest odpowiednio wyszkolony i posiada  niezbędne doświadczenie w zakresie leczenia ortodontycznego.  Zapewniamy najwyższą jakość, profesjonalizm i skuteczność leczenia.

Efektem leczenia ortodontycznego są prosto ustawione zęby oraz estetycznie i atrakcyjnie wyglądający uśmiech. W relacjach zawodowych, jak i prywatnych bardzo ważne jest pierwsze wrażenie, dlatego zawsze lepiej postrzegane są osoby pewne siebie i szeroko uśmiechnięte. Prawidłowo ustawione zęby zapewniają odpowiednią zdolność rozdrabniania pokarmu, są mniej podatne na uraz i złamanie. Łatwiej jest je również czyścić.

Stłoczone, nakładające się i obrócone zęby trudno jest wyczyścić, co może prowadzić do rozwoju próchnicy. Wada zgryzu może również spowodować rozwój chorób dziąseł i przyzębia, zgryz głęboki powoduje ścieranie zębów, a odwrotny zgryz krzyżowy może spowodować występowanie bólu w okolicy głowy i szyi. Choroby przyzębia, występujące częściej w przypadku stłoczonych, ciasno ustawionych zębów, są uznawane za jedną z przyczyn chorób serca oraz cukrzycy. Leczenie wad zgryzu u młodych, rosnących pacjentów jest bardziej przewidywalne, a ponadto rozpoczęte odpowiednio wcześnie może pozwolić uniknąć kosztownego leczenia kompleksowego lub chirurgicznego w wieku dorosłym.

Wielu pacjentów jest kierowanych na konsultację ortodontyczną przez ich stomatologów ogólnych, niemniej jednak są osoby, które samodzielnie zgłaszają do ortodonty.

Pierwsza wizyta ortodontyczna powinna mieć miejsce w wieku ok. 7 lat. Do tego czasu są już zazwyczaj obecne pewne zęby stałe, co pozwala ocenić prawidłowość zgryzu w tym istotnym okresie rozwoju.

Nie, zęby nie wyprostują się. Przestrzeń dla zębów przednich po 12 roku życia jest stała lub też może nawet zmniejszać się z wiekiem.

Po konsultacji ortodonta przekaże ci następujące informacje:

• czy jest obecna wada zgryzu, a jeżeli tak, to na czym ona polega
• co trzeba zrobić, aby skorygować wadę
• czy konieczne będzie usunięcie któregoś zęba
• jak długo potrwa leczenie

Usuwanie zębów jest niekiedy wskazane, aby osiągnąć najlepszy efekt leczenia ortodontycznego. Prosto ustawione zęby oraz harmonijny układ rysów twarzy, jak i stabilność osiągniętych efektów są głównymi celami leczenia ortodontycznego. Niemniej jednak zastosowanie nowych technologii pozwoliło wprowadzić zaawansowane i ulepszone procedury ortodontyczne, dlatego usuwanie zębów jest coraz rzadziej konieczne do leczenia ortodontycznego.

Czas leczenia zależy od rodzaju oraz zakresu wady zgryzu. Ogólnie czas leczenia trwa od 12 do 30 miesięcy. Najczęściej aparat noszony jest przez około 24 miesiące.

Tak, zaraz po rozpoczęciu leczenia pacjenci otrzymują zalecenia, jakich pokarmów powinno się unikać. Są to między innymi pokarmy o konsystencji twardej (np. cukierki, twarde owoce) oraz pokarmy lepkie (np. karmel, guma do żucia). Stosując się do zaleceń, można uniknąć dodatkowych awaryjnych wizyt w celu naprawy złamanych lub uszkodzonych zamków.

Pacjenci z aparatami stałymi powinni szczotkować zęby przynajmniej cztery razy dziennie – po każdym posiłku i przed snem. Wskazane jest również używanie nici dentystycznej raz dziennie.

Jeżeli aparat jest przyczyną dolegliwości bólowych lub jakaś część aparatu uległa uszkodzeniu, pacjent powinien niezwłocznie zadzwonić do gabinetu ortodontycznego. Jeżeli potrzebna będzie szybka interwencja, ortodonta naprawi awarię na dodatkowej wizycie tego samego lub następnego dnia.

Leczenie wczesne prowadzone jest u dzieci w wieku między 7 a 10 rokiem życia i trwa przeważnie od 6 do 14 miesięcy. Podstawowym celem leczenia wczesnego jest korekta nieprawidłowości zgryzu, które mogą się nasilić wraz z rozwojem i wzrostem dziecka. Obejmuje ono korektę stłoczeń, zgryzu krzyżowego, zgryzu głębokiego, zgryzu otwartego oraz eliminację szkodliwych nawyków. Leczenie wczesne poprawia wygląd uzębienia, a tym samym akceptację przez otoczenie.

U osób dorosłych również można leczyć wady zgryzu i prostować zęby. Zdrowie, szczęście, pewność siebie są ważne dla osób dorosłych, dlatego często decydują się na korektę ortodontyczną ze względów zarówno zdrowotnych, jak i estetycznych.

Aparat zdejmowany jest na koniec leczenia w prosty sposób: zamki są delikatnie ściskane, aby odkleić je od zębów. Czynność ta nie powoduje dyskomfortu. Po wyczyszczeniu resztek kleju pobierane są wyciski w celu przygotowania aparatów retencyjnych. Wykonywane są również kontrolne zdjęcia rentgenowskie, aby ocenić efekty leczenia.

Po tym możesz błyszczeć pięknym uśmiechem i obdarowywać nim rodzinę, przyjaciół i znajomych w pracy.

Trwałość i stabilność leczenia ortodontycznego zawsze zależy od stosowania aparatów retencyjnych, które wykonywane są po zdjęciu aparatu stałego. Aparaty retencyjne zabezpieczają prosto ustawione zęby przed ich powtórnym skrzywieniem, dlatego noszenie aparatów retencyjnych jest bardzo ważne dla pacjentów.

Stały aparat ortodontyczny kosztuje 1800 złotych. Dla osób, którym zależy na estetycznej wersji aparatu, dostępne są również zamki ceramiczne oraz językowe.

Wizyty ustalane są w zależności od rodzaju wady zgryzu. U większości pacjentów leczonych aparatami stałymi, wizyty będą odbywały się co 4 tygodnie.

Tak, wizyty kontrolne mogą odbywać się zarówno w godzinach porannych jak i popołudniowych.

Tak, noszenie aparatu nie przeszkadza w uprawianiu sportu, ale zalecam stosowanie szyn ochronnych.

Absolutnie nie! Każdy pacjent powinien mieć prostowane zęby przy użyciu oryginalnego, własnego zestawu zamków ortodontycznych, aby osiągnąć najlepszy efekt leczenia.

Tak. Niektóre wady zgryzu są na tyle poważne, że wymagają wczesnego leczenia nawet u dzieci z uzębieniem mlecznym.

Tak. Ząb z koroną porcelanową przemieści się tak samo jak ząb z małym wypełnieniem. Jeżeli brakuje kilku zębów, leczenie ortodontyczne pozwoli wyrównać ustawienie pozostałych zębów.

Dzieje się to dzięki stałej przebudowie w tkance kostnej. Siły jakie generuje aparat na zęby są przenoszone poprzez łuki ortodontyczne na kości szczęki i żuchwy. Ząb uciska kość i powoduje jej miejscowy zanik a w miejscu z którego ząb się przesuwa powstaje proces tworzenia kości. Powstaje przejściowy proces zapalny, który regeneruje się po około 21 dniach, i dlatego dopiero wtedy możemy dokonać następnej aktywacji aparatu.

Zakładanie aparatu stałego to procedura, która rozpoczyna aktywną fazę leczenia ortodontycznego. Aparat stały jest przyklejany do zębów za pomocą specjalnego, nieszkodliwego dla zębów kleju. Aby uzyskać oczekiwany efekt końcowy leczenia w określonym czasie, aparat musi być precyzyjnie przyklejony do powierzchni zębów. Kluczowe znaczenie ma tutaj biegłość i doświadczenie lekarza, który tą czynność wykonuje. Nieprecyzyjne lub nieprawidłowe umieszczenie zamków znacznie komplikuje i przedłuża leczenie. Zabieg zakładania aparatu jest dla pacjenta całkowicie bezbolesny.

Aktywna faza leczenia ortodontycznego kończy się zabiegiem zdjęcia aparatu z zębów. Taki zabieg polega na odklejeniu zamków, rurek lub pierścieni i oczyszczeniu zębów z pozostałości kleju. Zdejmowanie zamków odbywa się za pomocą specjalnych kleszczy, które ściskają zamek i wtedy elementy przyklejane łatwo odklejają się od zęba. Zabieg ten jest niebolesny jednak niektórzy pacjenci opisują go jako nieprzyjemny. Podczas tej wizyty ( jeśli to konieczne ) następuje także podklejenie stałego retainera na powierzchni podniebiennej lub językowej zębów. Na zakończenie wizyty wykonywane są zdjęcia fotograficzne i rentgenowskie oraz pobierane wyciski w celu wykonania modeli i aparatów retencyjnych.

Zdjęcie aparatu z zębów to koniec aktywnej fazy leczenia, po której następuje faza leczenia retencyjnego. Ta część terapii ma na celu utrzymanie osiągniętego wyniku leczenia i jest tak samo ważna, a w niektórych przypadkach ważniejsza niż faza aktywna, czyli okres noszenia aparatu korygującego wadę. Środkiem stosowanym w tej części leczenia są tzw. retainery, czyli aparaty retencyjne.

Gałąź chirurgii szczękowo-twarzowej, nazywana też chirurgią ortodontyczną. Zajmuje się leczeniem deformacji związanych z budową szczęki i żuchwy, które zaburzają prawidłową funkcję zębów. Włącza się ją w proces leczenia, gdy jest to konieczne, ale dopiero u pacjentów, którzy już nie rosną.

Miniimplanty ortodontyczne to system miniśrub tytanowych stosowanych w ortodoncji do uzyskania precyzyjnych przesunięć zębów lub grup zębowych. Miniśruby ortodontyczne są dużo mniejsze od implantów protetycznych. Mają rozmiary  w przedziale 0,5–2,5 mm grubości, 7–13 mm długości.

Ortodontyczne przesuwanie zębów jest złożonym procesem. Prawem, które nim rządzi, jest III zasada dynamiki Newtona, czyli „prawo akcji i reakcji”. Jakakolwiek siła stosowana przez ortodontę do przesuwania nie jest obojętna dla pozostałych zębów, służących do wygenerowania tej siły. Współcześnie, celem uniknięcia wszelkich niepożądanych ruchów zębów, jako zakotwiczenia dla stosowanych sił, używa się miniimplantów. Dzięki takiemu postępowaniu minimalizuje się niekorzystne oddziaływanie wytwarzanych sił na inne zęby.

Długość utrzymania miniimplantów w jamie ustnej zależy od decyzji lekarza prowadzącego, przeciętnie jest to okres od 1 do 12 miesięcy.

Miniimplanty wykonane są z tytanu, materiału całkowicie nieszkodliwego dla organizmu ludzkiego. Umieszcza  się je w znieczuleniu miejscowym we właściwe  miejsca w jamie ustnej. Zarówno umieszczenie jak i usunięcie miniimplantu jest zabiegiem bezbolesnym, bezkrwawym i krótkotrwałym.

Miniimplanty stosuje się w wielu różnych zaburzeniach między innymi w zamykaniu  luk po ekstrakcjach  zębów ze wskazań ortodontycznych, prostowaniu  korzeni zębów nachylonych wzdłuż łuku, ściąganiu  zębów zatrzymanych do łuków zębowych, korygowaniu nieprawidłowości w położeniu linii pośrodkowej, w przypadkach dużych braków zębowych, intruzji zębów, tzn. wtłaczania  do kości zbyt wydłużonych zębów,.

W niektórych przypadkach miniimplanty mogą ulegać obluzowaniu. W  takiej sytuacji  zwykle ponawiamy procedurę zamontowania mini implantu w innym miejscu.

Zastosowanie zamków samoligaturujących pozwala uzyskać wspaniałe dla pięknego uśmiechu rezultaty estetyczne leczenia. Zapewniają one komfort noszenia aparatu wynikający z innowacyjnej  budowy zamka o niskim profilu oraz gładkiej powierzchni. Stałe utrzymywanie się sił działających na zęby pozwala na łagodniejszy sposób działania aparatu wraz z szybszymi efektami w porównaniu do zamków tradycyjnych. Pozwalają one na ograniczenie ilość wizyt kontrolnych i redukują tarcie, co pozwala na stosowanie mniejszych sił w prowadzonym leczeniu. Dużą zaletą zamków samoligaturujących jest wygodna wymiana łuków i łatwość utrzymania higieny w trakcie leczenia oraz brak przebarwień elastycznych ligatur.

Skracają czas leczenia, zmniejszają ilość wizyt oraz pozwalają utrzymać dobrą higienę.

Aparat lingwalny Incognito jest  doskonałym rozwiązaniem dla każdej osoby z każdą wadą zgryzu. Polecane są szczególnie dla osób, które chcą poprawić swój uśmiech i zdrowie swojego uzębienia, a jednocześnie dobrze wyglądać.

Leczenia aparatem Incognito ma takie same przeciwwskazania do leczenia wad zgryzu jak leczenie tradycyjnymi aparatami stałymi..

Aparat ten szczególnie zaleca się osobom, które nie chcą zmieniać swojego wizerunku przez noszenie aparatu ortodontycznego, widocznego dla wszystkich, a jednocześnie myślą o poprawie swojego uśmiechu. Zastosowanie aparatu incognito pozwala uniknąć uszkodzeń widocznych obszarów szkliwa (odwapnień), widocznych podczas noszenia tradycyjnego aparatu. Unika się również podrażnień wewnętrznej strony policzków i warg, Zastosowanie aparatu incognito jest idealnym rozwiązaniem dla osób grających na instrumentach dętych lub uprawiających sporty kontaktowe.

Różnice pomiędzy aparatem językowym i zewnętrznym (policzkowym) dotyczą rodzaju i miejsca przyklejenia zamków, innego rodzaju łuków, braku pierścieni oraz widocznością samego aparatu i jego elementów dodatkowych.

W niektórych przypadkach możliwy jest również krótszy czas leczenia w porównaniu do tradycyjnych aparatów ortodontycznych.

W przypadku stosowania aparatów językowych wadą ich jest wyższy koszt leczenia niż klasycznym aparatem wargowym.

Szczególnym rodzajem aparatu językowego jest Aparat Incognito, który zapewnia najwyższą estetykę. Indywidualnie tworzone zamki oraz wykorzystywane materiały wpływają na jeszcze wyższy koszt niż aparaty językowe produkowane seryjnie ale pozwala to na ustawienia zębów w indywidualny sposób oraz osiągnięcie bardzo precyzyjnego efektu leczenia w krótszym czasie.

Dodatkową zaletę jaką daje aparat Incognito jest  możliwość zobaczenia efektu końcowego jeszcze przed założeniem aparatu i rozpoczęciem leczenia. W tym celu wykorzystuje się specjalne modele oraz program komputerowy.

Zalety:

• całkowicie niewidoczny sposób leczenia
• brak ograniczeń wiekowych
• możliwość leczenia każdej wady zgryzu
• duży komfort podczas leczenia
• możliwy krótszy czas leczenia

Wady:

• utrudniona mowa w początkowej fazie leczenia
• cena – jeden z droższych aparatów ortodontycznych

Jednym z rodzajów niewidocznych aparatów ortodontycznych  jest aparat językowy Incognito.

Innym rozwiązaniem są aparaty nakładkowe typu np. Clear Aligner. Metoda ta wykorzystuje technologię przeźroczystych nakładek na zęby, których stosowanie regularnie pozwala na powstanie pięknego uśmiechu. Aby uzyskać efekt wymagają noszenia około 22 godzin na dobę. Pozwalają jednak na usunięcie nakładek wtedy gdy jest taka konieczność.

Jest  to nowoczesna  metoda leczenia ortodontycznego za pomocą przeźroczystych nakładek, które idealnie dopasowane prostują zęby. Przeźroczyste aparaty clear aligner zapewniają estetyczny wygląd, ponieważ są praktycznie niewidoczne.

Wykonane są z przeźroczystego tworzywa, bez elementów metalowych i nie powodują u pacjentów odczucia bólu czy  dyskomfortu związanego z codziennym ich noszeniem. Pacjenci noszący ten rodzaj aparatu mogą  bez skrępowania rozmawiać i śmiać się.

W celu przeprowadzenia korekty wady zgryzu przygotowywany jest zestaw clear alignerów (płytek), które stopniowo przesuwają zęby do prawidłowej pozycji. Co trzy tygodnie płytka zmieniana jest na nową, która kontynuuje rozpoczęte leczenie. Aparat powinien być noszony właściwie  22 godziny na dobę z przerwami na posiłki oraz szczotkowanie zębów.

W celu oceny czy ten rodzaj aparatu będzie skuteczny w leczeniu Twojej wady zgryzu umów się na konsultację.

Wizyta higienizacyjna polega na ocenie zdrowia jamy ustnej ze szczególnym uwzględnieniem stanu dziąseł i zębów. W zależności od problemów zdrowotnych wykonuje się: instruktaż higieny jamy ustnej, skaling kamienia nazębnego z polerowaniem lub piaskowaniem zębów. W celu wzmocnienia zębów wykonuje się zabieg  fluoryzacji  zębów. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia WHO wizyty higienizacyjne powinny się odbywać co 6 miesięcy. W przypadkach dużego narażenia na próchnicę zaleca się zabiegi  higienizacyjne  nawet co 3 miesiące.

Aparaty stałe częściowe ( segmentowe lub fragmentaryczne ) są nowoczesną alternatywą dla aparatów wyjmowanych. Składają się z zamków ortodontycznych przyklejonych zwykle do przednich zębów  stałych i rurek lub/i pierścieni   umocowanych na tylnych zębach. Zakładamy je w okresie uzębienia mieszanego w okresie tzw. leczenia wczesnego czyli  w wieku około 6-9 lat. Umożliwiają korektę wady zgryzu w krótkim czasie, zapewniając  komfort noszenia aparatu. Ważnym czynnikiem w podjęciu leczenia jest dobra higiena jamy ustnej pacjenta.  Aparat  działając  cały czas  bardzo skutecznie koryguje  wadę zgryzu. Czas leczenia wynosi około 6 do 12 miesięcy  i  jest krótszy od czasu leczenia  aparatem wyjmowanym.

Stripping  to zabieg stomatologiczny, który  stosuje się w trakcie leczenia aparatem stałym. Polega on na usunięciu paskami ściernymi  minimalnej  warstwy  szkliwa w miejscach kontaktu zębów między sobą. Zakres  redukcji wynosi około 0,1–0,3 mm na każdą powierzchnię styczną, co pozwala uzyskać do 3 mm wolnego miejsca w łuku zębowym.  W przypadku nadwrażliwości może być wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Szkliwo po zabiegu strippingu ulega wzmocnieniu drogą remineralizacji dzięki jonom fluoru naturalnie zawartych w ślinie pacjenta i pastach do zębów. Stripping  umożliwia uszeregowanie zębów, bez konieczności ich usuwania. Również w przypadkach dysproporcji między wielkością zębów górnych i dolnych lub wachlarzowatego kształtu zębów przednich stosuje się zabieg redukcji szkliwa.

Stripping (redukcja szerokości zębów) jest zabiegiem powszechnie stosowanym w nowoczesnej  ortodoncji  i całkowicie  bezpiecznym. Pozwala ograniczyć  konieczność usuwania zębów, zwiększa  efekt estetyczny leczenia oraz zapewnia trwałość uzyskanego efektu leczenia.

Technika CAD® (coordinated arch development )  czyli wielokierunkowa rozbudowa łuków zębowych to filozofia leczenia ortodontycznego polegająca na Jednoczesnej  Rozbudowie Łuków Zębowych. Technika ta  pozwala ustawić  zęby w strefie neutralnej, czyli w przestrzeni gdzie równoważą się siły mięśni języka, warg i policzków. Dokonuje się tego poprzez jednoczesną rozbudowę łuków zębowych we wszystkich kierunkach w przestrzeni. Technikę CAD opracował dr Raphael L. Greenfield, D.Ds, M.Sc.D. z USA. W oparciu o kilkadziesiąt lat doświadczeń w zawodzie ortodonty i dziesiątek tysięcy wyleczonych pacjentów stworzył metodę, która za pomocą małych, przyjaznych biologicznie sił, pozwala na wyprostowanie zębów bez ich usuwania. Leczenie według tej metody jest  stabilnie i daje bardzo dobre  efekty  estetyczne. Rozbudowa łuków zębowych dokonuje się przy użyciu aparatów Lip bumper ( zderzak  wargowy ) i dystalizatora GMD co stwarza miejsce na uszeregowanie zębów klasycznymi aparatami stałymi. Dzięki temu  powstaje piękny, szeroki i stabilny uśmiech, bez konieczności usuwania zębów a ryzyko nawrotu wady jest minimalne.

Fluoryzacja jest to zabieg profilaktyczny pokrycia powierzchni zębów specjalnym preparatem  z fluorem o stężeniu kilkunastokrotnie  wyższym niż ten obecny w pastach do zębów. Fluor  wbudowując się w powierzchnię szkliwa zębów powoduje, że stają się one bardziej odporne na próchnicę. W przypadku średniego narażenia na próchnicę zaleca się zabieg fluoryzacji  co 6 miesięcy, w przypadku dużego narażenia na próchnicę nawet co 3 miesiące.